Ieder mens draagt in zijn leven een onzichtbare rugzak mee,
bergt daarin zijn vreugde, verdriet en zijn zorgen en geheimen op.
Een verzameling van wel en wee
vaak is de rugzak niet te dragen, soms is hij vederlicht
dan blijft er ruimte over, maar dikwijls kan hij niet dicht
kijk je in een verloren uurtje, heel de inhoud nog eens na
kan er heel vaak iets verdwijnen, wat zijn waarde reeds verloor
en zo ga je door de jaren, je pakt iets op en gooit iets weg
soms gebeurt dit vanzelfsprekend, maar ook vaak na veel overleg
langzaam wordt de rugzak leger, de levensdagen gaan voorbij
en bij het vallen van de avond, werpt men het meest der last opzij
maar blijft nog wat van waarde, wat je koestert en behoudt
al schijnen het soms kleinigheden, het zijn herinneringen meer dan goud
ieder draagt zijn rugzak, niemand die hem overneemt
en je hoeft ook niet te vrezen dat een dief jou dit ontvreemd